πολύθριγκος

-ον, Α

αυτός που έχει πολλούς θριγκούς.

[ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ-* + θριγκός «το πάνω από τους στύλους τμήμα τού οικοδομήματος» (πρβλ. εύ-θριγκος)].